- lebiega
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldelebiega"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}lebiega{{/stl_39}}{{stl_41}} f oder m (-i){{/stl_41}}{{stl_6}} fam.{{/stl_6}}{{stl_7}} Tollpatsch{{/stl_7}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
lebiega
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
lebiega — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb, CMc. lebiegaedze; lm D. lebiegagów || lebiegaeg, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niesprawny fizycznie, niezaradny życiowo; niedołęga, niedorajda, oferma : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jak mierzysz, lebiego, z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lebiega — ż a. m odm. jak ż III, CMs. lebiegaedze; lm MB. lebiegagi, D. lebieg (także DB. lebiegagów tylko o mężczyznach) pot. lekcew. «człowiek niezaradny, pozbawiony energii; niedołęga, oferma» ‹?› … Słownik języka polskiego
lebiega — Człowiek chorowity, wątły, lub słabowity Eng. A weak, sickly, or frail person … Słownik Polskiego slangu
